We vertrekken op tijd vanuit Swaziland richting de kust van Zuid Afrika (St Lucia) een lange rit van zeker 5,5 uur. Onderweg komen we door kleine Swazi dorpjes en genieten van de omgeving. Na 2,5 uur komen we bij de grens van Swaziland-Zuid Afrika. De douane is gemoedelijk en de grenspassage verloopt voorspoedig. Onderweg komen we Joris, Cindy en Liv tegen; wat een toeval, we spreken af om ’s avonds samen te dineren. Onderweg naar St Lucia komen we langs een wildpark (HluHluwe) in dit park leeft één van de grootste populaties van neushoorns en omdat alles lekker voorspoedig is verlopen besluiten we een bezoekje te brengen aan dit park. Het park is totaal anders van opzet dan het Krugerpark. De wegen zijn wat minder en ook de toestroom van toerisme is een stuk minder (ons een raadsel waarom) want na 10 min in het park zien we de eerste witte neushoorns (wit is eigenlijk een verbastering van het Engelse woord ‘wide’ gezien de brede lippen). Wat een machtige en imposante beesten.. ze werken alleen qua poses niet echt mee. Ondanks dat we 10 meter van de prachtige beesten verwijderd zijn, houden ze zich verdekt opgesteld tussen het dichte struikgewas. We rijden circa 2 uur door het park en de teller staat maar liefst op 10 witte neushoorns…… maar uiteraard ontbreken Olifanten, Kudu, Giraffes en Zebra’s niet. Heerlijk genieten dus. Rond half vier passeren we de gate en rijden we naar St Lucia. Dit stadje ligt aan de kust en grenst aan een prachtig wetlands wat we morgen per boot zullen verkennen. De wetlands worden metname bevolkt door Nijlpaarden en Krokodillen dus zijn we erg benieuwd. We hebben een prima hotel en ’s avonds dineren we samen met Joris, Cindy en Liv en genieten we van heerlijke gerechten (verse vis en een heerlijk stuk vlees en uiteraard een lekker koud biertje) en goed gezelschap. Helaas hebben we besloten om de benenwagen te nemen en dit blijkt een niet zo verstandig besluit te zijn, aangezien St Lucia grenst aan de wetlands lopen er ’s avonds nijlpaarden door het dorpje Nijlpaarden, en geloof ons die wil je ’s avonds niet tegenkomen, dit weten we nog van onze eerste Afrika reis zo’n 15 jaar geleden. Gelukkig is de restaurant eigenaar ons ter wille en brengt hij ons met de auto even naar ons hotel. Na een veel te korte nacht samen in een veel te klein bed worden we wakker en genieten van verse koffie en een lekker ontbijt. Om 9 uur worden we verwacht voor een rondvaart, deze rondvaart is onderdeel van 1 van de excursies die we vooraf geboekt hebben. Eenmaal aan de aanleg steiger schrikken we een beetje van het aantal mensen waarmee we samen zullen varen. Maar gelukkig zijn wij op tijd en kunnen een goede plek bemachtigen op het bovendek waar “slechts” plaats is voor 20 personen. Maar niuet getreurd want na 5 minuten varen zien we de eerste Nijlpaarden lekker “dobberen” in de rivier, dit dobberen is uiteraard niet zo want deze beestjes wegen als ze volwassen zijn maarliefst ongeveer 2500kg. Ze hebben dus in de rivier altijd een voetje aan de vloer. We zien de prachtige en imposante beesten van redelijk dichtbij, tenminste zo dicht bij dat we de littekens op de ruggen van de beesten kunnen zien. De imposante tanden worden dan ook alleen maar gebruikt voor vechten en elkaar (dodelijk) te verwonden. Onderweg zien we ook nog een paar krokodillen maar deze liggen erg ver weg, jammer maar misschien volgt er nog een kans. Na 2,5 uur liggen we weer aan de steiger en rijden we weer richting het dorp. Aangzien de WiFi dramatisch is moeten we toe echt opzoek naar een alternatief, dus even langs de telcom winkel voor een nieuwe Sim met data bundel. Na 5 minuten “prutsen” werkt dit prima en zijn we dus “online”. We besluiten wat boodschappen te doen om onze koelbox te vullem met een lekkere lunch en vetrekken richting het park iSamangaliso. Dit Wetlandspark (werelderfgoed) is per auto prima te verkennen en grenst aan de Indische Oceaan. We genieten van onze broodjes met uitzicht op de oceaan en zijn wederom verbluft van de kracht van het water wat continu tegen de glooiing aanbeukt. Onderweg genieten we van de omgeving en spotten we wederom een 6-tal neushoorns. Nu staan ze open in het veld waardoor we de imposante beesten uitgebreid kunnen bewonderen. We rijden door tot het meeste noordelijke puntje van het park en zijn daar getuige van de vissers die terugkeren van hun vistochten op de oceaan “Gewapend” met een harpoengeweer en/of hengel keren ze terug met een varieteit aan verse vis waaronder tonijn. Op de weg terug staan we nog oog in oog met de “black death” (de buffel) die we nog niet eerder van zo dichtbij hebben gezien. De beesten staren ons een beetje glazig en wazig aan en tonen geen interesse. Dat komt wat vreemd over want de buffel is een dier dat veel menselijke slachtoffers maakt. Teruggekeerd in ons hotel nemen we een koude Hansa en nemen de auto voor een lekkere maaltijd en morgen vertrekken we naar Umhlange.