Categorie archieven: Afrika

Kaapstad – “Hop on Hop off”

Aan alle goede komt ook weer een einde. Onze laatste dagen in Kaapstad en dus Zuid Afrika, wat is het allemaal weer snel voorbij gegaan de weken vliegen letterlijk om als je onderweg c.q. op reis bent. Morgen vliegen we weer naar huis maar vandaag maken we gebruik van de “Hop on Hop off” bussen die door Kaapstad rijden. Na een heerlijk ontbijt (Whoolmarkt) kopen we kaartjes en stappen op de eerste bus, onze eerste stop is Kasteel de Goede Hoop dit is een fort in de Zuid-Afrikaanse stad Kaapstad. Gebouwd door de Nederlanders (VOC) tussen 1664 en 1679 en is het oudste nog bestaande Europese bouwwerk in Zuid-Afrika. 

Binnen de muren van het Kasteel waren onder andere een kerk, een bakkerij, werkplaatsen, woonkwartieren, winkels, cellen en een verscheidenheid aan andere faciliteiten. De kenmerkende gele verf op de muren is gekozen aan de hand van het vermogen om hitte en felle zonneschijn te verminderen. Het kasteel in hartje Kaapstad heeft tien meter hoge muren en vijf bastions, elk genoemd naar een titel van de prins van Oranje: Leerdam, Oranje, Nassau, Buren en Katzenellenbogen. Om klokslag 12:00 uur schiet men een kanon af om aan te geven dat het 12:00 uur is.

Na ons bezoek stappen we weer op de bus en rijden door District Six. District Six is de naam van een wijk in Kaapstad. Maar niet zomaar een wijk. District Six is gelegen midden in het hart/centrum van Kaapstad. Tijdens de apartheid besloot men dat het niet wenselijk was dat “gekleurden” in het hart van de stad woonden en daarom besloten de regering tot zogenaamde “forced removals” (gedwongen verhuizingen) van meer dan 60.000 inwoners, dit is echt een zwarte bladzijde uit de hoogtijdagen van de apartheid. Opvallend is wel dat tot op de dag van vandaag District Six nagenoeg onbebouwd is gebleven. Voor opbouw van de “nieuwe” wijk (die dienst moest doen als blanke wijk) waren nagenoeg geen aannemers te vinden bereid om klussen voor huizenbouw aan te nemen, omdat men zich bewust was van de immorele praktijken die hadden plaatsgevonden bij het verwijderen van de oorspronkelijke bevolking. Op de grote kale gras- en zandvlakten zijn nu met name sloppen gesitueerd, als je hier doorheen rijd dwaal je met je gedachten echt af naar de onmenselijke praktijken die hier hebben plaats gevonden.

Om het geheel nog tegenstrijdiger te maken rijden we daarna langs de westkant (westkust) van Kaapstad. Hier heeft de jetset van Kaapstad villa’s met uitzicht op de oceaan. Prachtige stranden met promenades vol met winkeltjes, talloze cafés, cocktail bars en restaurants. De huizen kosten hier gemiddeld enkele miljoenen Rand en er rijden hier meer Porsches, Ferarri’s, Jaguars rond dan ik ooit bij elkaar heb gezien.

De onmetelijke verschillen tussen arm en rijk zijn volgend ons nergens zo groot als hier in Kaapstad Zuid Afrika. 

Kenmerkend is het dan weer als de bus eenmaal weer is aangekomen in “Waterfront” waar het massale toerisme “aanvalt” op één van vele vele eetgelegenheden en bars waar alles qua prijs 2x over de kop gaat maar je wel bediend wordt door mensen afkomstig uit de Townships………

We nemen een biertje in een café in de buurt van ons hotel evalueren de dag en prijzen ons gelukkig met hetgeen we hebben. Als afsluiting doen we nog een ritje in het reuzerad met uitzicht op de Tafelberg daarna doen we ons tegoed aan een heerlijke hamburger en keren met toch enigszins gemengde gevoelens terug naar ons hotel en duiken ons bedje in. Morgen inpakken en terug naar huis. Zuid Afrika je was prachtig, weelderig maar soms erg tegenstrijdig……… 

Robben Eiland

Het ontbijt in het hotel slaan we over.. de keus is zó beperkt dat we liever zelf wat gaan halen. Maar eerst laat het autoverhuurbedrijf ons een uur wachten voordat ze de auto komen ophalen; een telefoontje van Bar doet wonderen; ze staan er ineens binnen  minuten. En dan is ons koekblikje weg. We pinken een traantje weg 😉

Een culturele dag vandaag. We bezoeken Robbeneiland, waar Nelson Mandela vele jaren in de cel zat. Een indrukwekkend verhaal van apartheid, politieke onrust, vrijheidsbeperking en ongelijkheid. Het grijpt je aan! En dan hebben we het nog niet eens over de erbarmelijke omstandigheden waarin de politieke gevangenen opgesloten zaten. Het is hier nu winter en de nachten zijn koud, écht koud. En als je hier in de gevangenis zat kreeg je 5 dunne dekentjes in de winter… mits je in de minder beveiligde afdeling zat. Mandela en zijn medegevangenen zaten in de maximaal beveiligde afdeling en daar kreeg je een kokosmat met een dekentje, een emmer, een schaal, een beker en een lepel. En daar moest je het mee doen: wassen, toiletbezoek, eten, drinken, slapen… En overdag urenlang stenen kapotslaan in een groeve. Waar de stenen voor gebruikt werden? Nergens voor, ze werden weggegooid…Naast deze fysieke ontberingen waren er ook de psychologische straffen: één gevangene heeft een heel aantal jaren in eenzame opsluiting gezeten. Zelfs de bewakers hadden opdracht om niet tegen de man te spreken. En dat alles omdat je een andere mening hebt dan de regering en deze ook actief uitdraagt. Het lijkt iets uit vroeger tijden maar hier in ZA is deze ongelijkheid tussen rassen en kleuren nog steeds merkbaar. Als je blank bent, ligt de wereld voor je open, en anders moet je hard werken voor een plekje in de maatschappij hier. Li Chen is danig onder de indruk van het feit dat de gevangenen, en met namen Mandela, vergeving en naastenliefde uitdroegen. Na hun vrijlating waren ze niet boos maar wilden ze samen opnieuw beginnen. Niets van haatdragendheid of rancune, daar kunnen we met z’n allen een voorbeeld aan nemen!

Was het een goede trip? Nee. Deze tour is de moeite waard op geschiedkundig en cultureel vlak, maar je moet het menselijk veetransport en de haast/politieke geestdrift/eentonigheid van de gidsen voor lief nemen. Ook hier is vercommercialisering toegeslagen. Jammer.

Als we terug in CT zijn zoeken we een bankje op en terwijl we over de haven en het leven er omheen kijken, genieten we van een heerlijk broodje. Er zit een Woolworth naast de deur en daar kun je een heerlijke picknick scoren!

We vinden het te laat om nog ergens anders naar toe te gaan en dus lopen we naar ons guesthouse terug. Daar zitten we de rest van de middag tussen de palmbomen in de zon, met een biertje, popcorn en ons leesboek (ok, de I-pad). Dat voelt toch nog een beetje als zomer, al moet je na 16u je jas weer al aantrekken…

Als we naar het restaurant lopen dat we uitgezocht hebben voor vanavond realiseren we ons dat we geen rekening hebben gehouden met de VrijMiBo waar hier massaal gehoor aan gegeven wordt. De bar is ramvol! We zoeken noodgedwongen een ander restaurant en belanden bij een pizzeria. Hier weten ze op een heerlijk knapperige bodem een toppizza te maken! We smullen! Op de menukaart staat ook een chocolademousse als dessert. Die wil Li Chen wel graag proberen. Als de ober ‘m komt brengen geeft hij er extra vorkjes bij…… En ongelooflijk groot, lekker, zoet, machtig meer overheerlijk toetje! Met ons drietjes kunnen we het nét op! Sweet dreams!

 

Tafelberg…. of niet?!

Vanmorgen vroeg bij Woolworth om de hoek broodjes, fruit en beleg ingeslagen voor ontbijt en lunch. De zon schijnt en de hemel is wolkenloos dus mooi weer om de Tafelberg te gaan bezoeken… Niet dus, want het waait. Voor ons als toerist is helder weer hét criterium om de Tafelberg te bezoeken, maar voor de kabelbaan is dat wind.. en die waait vandaag flink. En dus is Table Mountain Cable Way dicht… We kunnen er voor kiezen om te voet naar boven te gaan, maar dat wordt afgeraden omdat je er bijna een hele dag over doet . Het ontbijt nuttigen we dus maar op Signal Point. Een mooi plekje met zicht over de stad en de kustlijn. Onze broodjes waaien zo ongeveer onze mond in. En wat gaan wij nu doen als de Tafelbergkabelbaan dicht is? We besluiten naar het schiereiland terug te rijden. Daar ligt Silvermine Nature Reserve met een aantal leuke wandelingen en een waterbassin. Het is er heerlijk rustig en tot grote vreugde van Li Chen staat er een prachtige wandelstok voor haar bij de start van de trail. Dat loopt een stuk lekkerder natuurlijk! (dat ding moet en zal mee naar huis….. hoe gaan we dat in t vat gieten?) Onderweg verbazen we ons over de rustige setting, de bijzondere natuur en niet in ’t minst over de bordeauxrode kleur van het water. Op de borden lezen we dat het tannine is wat het water de rode kleur geeft. Ik ken tannine alleen van wijn en de associatie met rode wijn kunnen we niet rijmen met het water maar het maakt de wandeling er niet minder mooi op. Tussendoor checken we het weerbericht: de wind zou zomaar kunnen gaan liggen en dan gaat Tafelberg open..! Helaas….. aan het eind van de ochtend is de status hetzelfde: te veel wind. En dus rijden we naar Muizenberg. Daar waren we eerder al maar toen regende het. Er loopt daar ook een mooie trail door het dorp en langs het strand en die willen we alsnog wandelen. Heerlijk in het zonnetje, de branding naast ons (af en toe waait er een golf over ons heen) en we genieten van de relaxte sfeer. Goede koffie en een heerlijke picknick op de boulevard….. Als we rond drie uur terug in ons hotel zijn om wat dingen te regelen, is de Kabelbaan nog steeds dicht.. we geven de moed op dat het vandaag nog gaat lukken en rijden naar Kasteel De Goede Hoop. En net voordat we daar parkeren willen we toch nog een laatste keer kijken naar de stand van de kabelbaan en… jawel! Hij is open! Als de brandweer rijden we naar boven, en terwijl de auto geparkeerd wordt worden er al kaartjes gekocht, we kunnen direct doorlopen en als één van de eersten gaan we naar boven! De superlatieven zijn niet aan te slepen bij de uitzichten waarop te getrakteerd worden! Er was al gezegd dat het fris was boven.. Dat klopt. Het is nét 5 graden boven nul met een snijdend koude wind. Maar wij genieten! Af en toe komt er een wolk over/langs/door de berg waardoor het zicht van enkele kilometers tot 5 meter gereduceerd wordt. Ook dat geeft weer een nieuwe dimensie aan de Tafelberg. Je hebt namelijk helemaal niet door dat je op een kilometer hoogte loopt als het zo mistig is. En nog geen 5 minuten later kun je de hele Peninsula over kijken tot aan Kaap de Goede Hoop! Wat zijn we blij dat we hier mogen lopen! Wandelen, klimmen, rotsen op en af klauteren, foto’s nemen, wéér verbaasd zijn over het uitzicht en nóg maar een foto want ja, je bent er nu eenmaal toch! Als we met de kabelbaan aan het eind van de middag terug gaan, staat er bij de ingang een grote wachtrij! Wij waren er gelukkig op tijd bij!

Morgenochtend komen ze onze auto ophalen… we nemen afscheid van onze blikken doos. Hij rammelde en wilde niet altijd in z’n achteruit maar hij heeft ons toch op heel veel mooie plekken gebracht! De komende twee dagen verkennen we de stad met ’t openbaar vervoer. Morgen staat als eerste Robbeneiland met een Mandela-tour op het programma. Culturele dag dus, we zijn benieuwd. Welterusten!

Cape Town – Town Ship Tour

Vandaag maken we een township tour. We hebben in eerste instantie geen hoge verwachtingen want meestal wordt e.e.a. “afgeraffeld” en maak je een paar stops bij wat “tourist traps” en klaar. Tijdens ons ontbijt worden worden we opgewacht door onze gids een aardige man die oorspronkelijk zelf uit een township komt. Hij vertelt ons alles over het ontstaan, afkomst en historie van Zuid Afrika en de townships. Wij brengen een bezoek aan Khayelitsha, de grootste township van Kaapstad (400.000 duizend inwoners). Townships horen bij Zuid-Afrika – hoewel iedereen dat wellicht liever anders zou zien. Maar waar we tijdens onze reis ook zijn geweest townships zijn er ook. Vaak liggen ze afgelegen aan de rand van een stad, nabij een snelweg of een vuilstortplaats en zijn opgebouwd uit kleine huisjes, gebouwd van hout, golfplaten, plastic en karton kortweg ook wel shacks genoemd. Bijna iedere regio in Zuid-Afrika heeft  één of meerdere townships.

De townships zijn een overblijfsel van de Apartheid die begin jaren ’90 van de vorige eeuw werd afgeschaft. In die tijd plaatste de blanke regering zwarten en kleurlingen in een afgezet terrein buiten de stad. Ondanks dat er door de regering kleine stenen huizen heeft gebouwd, er facilitaire voorzieningen zijn geplaatst en er wegen zijn aangelegd ontstaan er tegenaan de “gemoderniseerde” townships toch weer “nieuwe” townships welke wederom zijn opgebouwd van planken, golfplaten, karton en andere materialen hier wonen dan weer mensen die vanaf het platteland naar de steden komen op zoek naar werk en in de hoop op een betere toekomst.

Khayelitsha is de grootste township in de buurt van Kaapstad. De township is werkelijk onvoorstelbaar gigantisch groot. Met de auto rijden we erdoor heen en maken af en toe een stop. De mensen leven op zichzelf en worden liever niet “lastig” gevallen door toeristen. Af en toe gebeurt er ook wel eens wat naars (b.v. overval of de ramen van je auto worden ingeslagen en alles wordt uit de auto gehaald). In principe ben je met een gids in goede handen maar ook hij maakt liever geen onnodige stops want de sfeer kan zo omdraaien van vriendelijk naar grimmig.

Onderweg maken we stopen ook bij een community (een soort dorpshuis) waar mensen uit de township kunnen werken hier worden o.a. gerecyclede tassen voor de Pick and Pay (winkelketen in Zuid Afrika) gemaakt wordt er craft (handwerkjes) gemaakt en verkocht zo worden er van afgedankte frisdrankblikjes prachtige dingen gemaakt (die wij uiteraard geacht worden te kopen ;-)) maar ze maken er ook fantastisch mooie producten van leer o.a. tassen, portemonnees en rugzakken, deze kunnen we echt niet laten liggen zeker niet wetende dat het geld rechtstreeks bij de mensen zelf terecht komt. Tijdens onze tour zien we werkelijk van alles, hutjes van karton, hout, golfplaten een combinatie, containers die ingericht zijn als winkeltje (kapsalon) en restaurantjes. We doen indrukken op die we niet snel zullen vergeten…….

Na de townships brengen we nog een bezoek aan Boo-Kaap een gekleurde en geëmailleerde wijk in Kaapstad. Prachtige kleuren en een mengelmoes van culturen en gebruiken. 

’s Middags besluiten we nog even een lookout punt over Kaapstad te bezoeken, deze kijkt (bij helder weer, wat het niet is) uit over Kaapstad met daarachter de Tafelberg welke we morgen zullen bezoeken. De weersverwachting is goed dus we hopen op prachtige vergezichten. Morgen weer meer…….. Nu een biertje, hapje eten en daarna onder de wol.

 

De Kaap

Ja…. vandaag begint de dag met regen en een donkere lucht. Maar we laten ons niet afschrikken en rijden naar de oostkust van de Kaap. We maken een koffie stop in Muizenberg. Hier ga je heen als je wilt surfen want dan lig je niet alleen in het water. met een mannetje of 50 op je plank liggen wachten tot er een goede golf komt waar je op dunt rijden. Zo heet dat toch? Riding the waves? Ook de surfers maakt het niet uit dat het regent want het is druk in het water. We vervolgen onze weg via Kalk Bay naar Simons Town. Twee kleine vissersplaatsjes grenzend aan het natuurpark van De Kaap. Onze speciale missie in Simons Town: de Afrikaanse Pinguin. Wat een geweldig leuke beesten zijn dat toch. Ze hobbelen koddig naar het water, schieten als raketjes door de golven en schuiven op hun buik het strand weer op. Op Boulders Beach wonen zo’n 2200 Afrikaanse pinguins en je kunt er gewoon tussendoor en naast lopen! Je raakt niet uitgekeken, het zijn net komische filmpjes. Er zijn romances, ruzies, kids die ondeugend zijn en er is een tijd van luieren en een tijd van vissen vangen en dat alles in zwart/wit. Genieten dus!

Onze weg loopt door naar één van de bekendste landpunten van Afrika: Kaap de Goede Hoop. Midden in het natuurpark, op een onbeduidende plek staat een bord. Daar ben je dan op het meest zuidwestelijke punt van Afrika. In ieder geval het bekendste punt. Een eindje verderop ligt Cape Point. Een hoge klif waar bovenop een vuurtoren staat. De onzichtbare vuurtoren. Door deze vuurtoren is menig schip naar de haaien gegaan! De toren staat zo hoog dat ze regelmatig in de mist gehuld is, waardoor haar licht niet te zien is. Ze hebben toen voor de veiligheid maar een nieuwe vuurtoren een heel stuk lager gebouwd. Toch maar…

Het uitzicht bij de vuurtoren is fenomenaal! Je hebt 380* zicht op de de baai, de oceaan en het halve schiereiland! Het weer is inmiddels opgeknapt en dat maakt dat het helder is en we dus ver kunnen kijken. We zien zelfs de vuurtoren van Cape Agulhas waar we twee dagen eerder waren! Dolfijnen spelen in de zee onder ons.. met dit beeld rijden we naar Kaapstad. Onze laatste bestemming deze vakantie… We logeren bij Waterfront, zeg maar de Scheveningse Pier van hier. Een gezellige drukte met veel winkeltjes, restaurantjes en vertier. Hier gaan we ons zeker nog vermaken de komende dagen…..

Shark Cage Diving

Al weken, nee maanden zijn we aan het uitkijken naar deze dag. Zelfs lang voordat Freek Vonk de haaien om op te eten vond, hadden wij de excursie van vandaag al op het oog. We gaan naar de haaien!!! Grote witte haaien zelfs! Li Chen is reuze benieuwd naar deze prachtige dieren en ook wij willen deze koning in de zee graag eens diep in de ogen kijken. Op naar Gansbaai dus waar je met een boot de zee op gaat voor een Meet & Greet met Jaws. Voordat we de boot op gaan worden we getrakteerd op een lunch. We grappen er om: laatste middagmaal; even kruiden anders smaken we niet lekker voor ze… je begrijpt het al… er waren toch wat zenuwen. Niet dat dit nodig is want het is allemaal heel veilig. Je krijgt uitgebreide uitleg over wat wel en niet mag en je oefent ook de techniek. Techniek? Jazeker, want we gaan op zee in een stalen kooi om de grote witte haai (of andere grote haaien die er wonen en zwemmen) van dichtbij, dus onder water, te bekijken. Wetsuits aan, duikbril op en als je “DOWN” hoort roepen, moet je als de bliksem onder water en goed om je heen kijken of je hem of haar ziet. We zijn een poos op zee en een crewmember gooit visprut in het water om de geurklieren van de haai te prikkelen. Niet alleen de visprut wordt over boord gegooid, ook menig lunch wordt erbij gedaan. De golven zijn hoog en de boot wiebelt lekker heen en weer. En jawel, ze laten zich zien. Een aantal mooie exemplaren komen een kijkje nemen. Zo gaaf!!! Ze draaien zich om als ze wat te eten hebben zodat je de bek erg goed ziet. Maar ze zijn schuw, de mens is hun vijand. We zien een drietal haaien én als cadeautje ook een stingray kwam ons groeten! Net voor de zon onder ging voeren we de haven weer in. Nat en koud pellen we de wetsuit af, douchen we en warmen we ons met een bak soep. Eerlijk is eerlijk, het is geen Jaws die je ziet, maar in het water zijn op een meter afstand van zo’n dodelijk beest is toch een heel bijzondere ervaring! Wellicht is dit bij weinigen bekent maar helaas zwemmen er nog maar circa 5000 van deze prehistorische beesten rond in onze Oceanen. Helaas worden dus ook deze magnifieke beesten met uitsterven bedreigd dit met name door overbevissing en vervuiling in het water o.a. achter gelaten visnetten………… Later horen we dat er afgelopen tijd maar weinig (lees geen) haaien zijn gespot. Dus jammer dat we niet van die machtige Jaws plaatsjes hebben kunnen schieten maar geluk hebben we zeker gehad. Later, als we nog wiegend van de schommelende boot in ons bedje liggen, is dat met een grote glimlach! Laterrrrrrrr 😉

Het Zuiden

Voor velen is Kaap de Goede Hoop het zuidelijkste punt maar die eer is voor Cape Agulhas. De weg erheen lijkt je naar het eind van de wereld te brengen maar niets is minder waar. Een mooie vuurtoren siert een rotsachtige omgeving. Een onbemind stukje Afrika waar de Indische en de Atlantische Oceaan elkaar ontmoeten. Een warme golfstroom botst op een koude. Dat geeft een mooie zee! Vele schepen zijn hier gestrand in de loop der jaren. Niet omdat de zee ruig is of vanwege de kliffen want beide zijn hier niet aanwezig. Nee, het is de naald van je kompas die de weg kwijt is. Agulhas betekent doldraaien, en dat is precies wat je kompasnaald hier op dit uiterste puntje van het Afrikaanse continent doet. We hebben het getest! Geen idee waarom dit zo is, maar intrigerend is het wel! En waar kun je beter lunchen dan op het eind van de wereld…euh Afrika….?! Lekker een broodje smeren en dit op een bankje opeten terwijl de oceanen in elkaar opgaan… romantischer dan dit wordt het niet!

Omdat we toch nog meer walvissen willen zien, proberen we ons geluk langs de Whale Coast Route die van Hermanus tot aan Strand (bij Cape town) ligt. Een werkelijk prachtige route langs steile berghellingen. Het zijn kronkelende bergwegen die je dan weer omhoog, dan weer omlaag laten rijden. Soms heb je enorme vergezichten en soms rijd je bijna op het strand maar steeds zie je False Bay, waar de walvissen zich vermaken en hun jongen groot brengen. Maar vandaag spelen ze een verdomd goed spelletje verstoppertje. We turen ons suf maar zien er niet één! Geeft niets, de route maakte dit dubbel en dwars goed!

Oudtshoorn

Vandaag zijn we in Oudtshoorn een klein plaatsje wat met name floreert door de Struisvogelboerderijen in de omgeving. Omdat we nog redelijk vroeg op de dag aankomen besluiten we alvorens we een struisvogelboerderij bezoeken een bezoek te brengen aan de Cango grotten. De Cango grotten zijn opgebouwd uit een stelsel van grotten. De grotten liggen in de Zwarte Bergen in de Kleine Karoo. De Cango grotten worden tot de mooiste grotten van de wereld gerekend en inderdaad ze zijn prachtig. We hadden ook de mogelijkheid voor een cave exploration waarbij je dieper en in de wat minder bezochte delen van de grotten komt. Maar na het doorkruipen van een proefgang (hoogte circa 25 á 30 cm) besluiten we dit maar niet te doen (tot teleurstelling van Li Chen). Later zien we tijdens de rondleiding een groep van deze “cave explorers” voorbijkomen en inderdaad deze passen qua formaat gemakkelijk 1,5 keer in mij of Bar dus uiteindelijk erg blij dat we dit niet gedaan hebben. Daarna bezoeken we de struisvogels op de de Cango Ostrich Farm, dit is een biologische boerderij die op de route ligt vanaf de Cango Grotten. De Cango Ostrich Farm is wat kleinschaliger dan veel grote struisvogelboerderijen en hierdoor kunnen we beter in aanraking komen met de beesten. Fijn hoor……………….. 😉

 

Tsitsikama – Plettenberg

Na onze safari’s vertrekken we richting de “Garden Route” we hebben weer een drukke dag voor de boeg want we gaan eerst een Canopy tour maken. We doen dit in het plaatsje Tsitsikama. De Canopy Tour is gebouwd in de toppen van eeuwenoude en enorme Outeniqua Yellowwood bomen die tot 700 jaar oud zijn! De platformen zijn gebouwd rond en in de kroon van deze reuzen en gidsen zorgen voor onze veiligheid, na een uitgebreide veiligheidsbriefing krijgen we onze klimgordels omgesnoerd en is het zover. De eerste etappe is spannend maar daarna wordt het alleen maar leuker op 30 meter hoog met een snelheid van zeker 50 km/h door de bomen glijden is ook voor ons weer een unieke ervaring. Na 2 uur komen we aan het einde en dan vervolgen we onze weg naar Pletterberg waar we verblijven in een gezellige B&B. Na het ontbijt hebben we whale tour we hebben niet zulke bijzondere verwachtingen want meestal is het veel zoeken en uiteindelijk weinig zien. Helaas stop er een bus vol met Duitse toeristen die klaarblijkelijk op dezelfde boot moeten 🙁 Jammer weg met de rust……. de boten zijn perfect geoutilleerd en het vertrek is ook spectaculair we worden met een speciale kar van het strand gelanceerd de 2x 200 pk buitenboord motoren doen prima hun werk en we maken dan ook goed vaart over het water. Na 10 a 15 minuten varen spoten we de eerste walvissen een zogenaamde zuidkaper dit is een (redelijk) grote walvis met grote, brede borstvinnen en een grote, brede kop, die een kwart van zijn lichaam beslaat. Op de kop heeft de zuidkaper unieke aangroeisels, waarop zeepokken groeien. Een prachtig gezicht jammer genoeg laten ze zich niet van hun fotogenieke kant zien want meer dan wat borstvinnen zit er helaas niet in. Ook de terug keer is spectaculair want met een snelheid van zeker 50 km/h vaart ie de boot in een keer op het strand nu had ik dus een behoorlijke klap verwacht maar niets is minder waar de landing verliep zeer gemoedelijk. Voor de rest is er eigenlijk in Pletterberg weinig te doen dus toeren we nog wat rond naar een mooi uitzichtpunt waar we genieten van het weidse zicht over de oceaan. Morgen vertrekken we weer naar Outshoorn.

Addo

De laatste dag om wild te bekijken.. en dat hebben we dan ook gedaan! Vanmorgen vroeg na een heerlijk ontbijt in de Lemon3lodge zijn we naar Addo NP gereden waar we een ochtend game drive hadden. Hoewel we niet veel (nieuws) gezien hebben, was het een fijne rit. De ranger ging lekker off road en wij zaten vanachter in de wagen. Je snapt t al: we werden door de halve truck geschud. Alleen al daarom was het een geslaagde ochtend. Het was wel weer heeel koud dus wederom erg blij met onze winterjassen, windstoppers en fleecevesten die we allemaal over elkaar heen aan hadden! Nadat we ons opgewarmd hebben met een warme chocolademelk, koffie en een ice-tea (die LC achteraf toch wel een beetje te koud vond; gek hè?) hebben we in onze eigen huurauto het park nogmaals doorgereden. Aan de zuidkant van het park is meer te zien bleek toen! Klein hoogtepuntje was toch wel de flightless dungbeetle (mestkever); we zagen een stel ervan een flinke mestbal verrollen waarbij ze elkaar hielpen om ondersteboven van de bol af te glijden en zo met de achterpoten de rol te duwen. Geregeld donderde de duwer dan van de bol, op zijn rug met zijn pootjes hulpeloos zwaaiend naar zijn maatje. Die snelde vervolgens te hulp door ondersteuning te bieden en de ander weer op zijn pootjes te helpen. Het was een schitterend gezicht, zo midden op het zandweggetje! En aan het eind van ons Addo avontuur stonden er een aantal buffels op de weg. In eerste instantie een vrouwtje met kalf. Ze stonden een beetje suf naar ons te kijken (het zijn echt suffe en domme beesten!) en blijkbaar stonden we iets te dichtbij naar papa’s zin want ineens verscheen het mannetje ten tonele. Redelijk intimiderend stond hij op een drietal meter. Aangezien dit de meest gevaarlijke dieren van de Big 5 zijn en ze zonder enige reden kunnen aanvallen, zijn we maar achteruit gereden tot meneer tevreden was en achter zijn harem aan de bosjes in liep.

Vanmiddag hebben we een game drive in een privé reservaat geboekt, Scottia Park,  grenzend aan Addo. We gaan wederom met een ranger op pad om van heel dichtbij dieren te gaan bekijken. Daar staat dit park om bekend: weinig auto’s, toprangers die speciaal op zoek gaan naar mooie dieren en daarvoor dwars door het park crossen met de 4×4.

Carl is een ervaren ranger en dat merken we want hij stuurt behendig door alle bossen, geulen en over de heuvels. Dat levert dan ook spectaculaire beelden op! We zien nijlpaarden uit het water komen en grazen op een paar meter afstand, twee grote witte neushoorns knabbelen rustig aan graspollen terwijl wij naast ze staan en als we giraffen zien nodigt Carl ons uit om met hem mee te wandelen de bush in. Eerst denken we nog dat hij een grapje maakt maar als hij zelf uit stapt en onze deuren open doet, volgen we hem schoorvoetend. Best spannend om tussen het wild te gaan lopen! Volgens Carl kan het gerust omdat de giraffen zó rustig lopen en eten dat er geen roofdieren in de buurt zijn. We kruipen, klimmen en wandelen door de acaciabossen tot we heel dicht bij de giraffen zijn. We gaan niet héél dichtbij omdat we buiten hun personal space willen blijven maar we mogen hen wel echt dicht naderen. Ze zijn niet bang, hooguit even nieuwsgierig naar ons als wij naar hen.
Machtig om die statige beesten bij je te zien staan en op t gemak jou aanstaren terwijl wij met open mond ook naar hen staan te kijken….Dit was wel zó gaaf!!! En dan hebben we het grootste spektakel nog niet gehad: vlak voor zonsondergang zien we drie leeuwen; een ouder mannetje van 16, een jonger mannetje en een vrouwtje. Het oudste mannetje heeft gisteren een zebra gedood. Hij bewaakt wat er nog van over is. En dat is niet veel meer dan hoeven, bek en beenderen. Ze hebben in een dag tijd de hele zebra opgegeten. Nu liggen ze uit te buiken, letterlijk, want hun buiken zijn goed rond en ze laten scheten niet normaal! Als het donker wordt gaan we eten in het park en vertellen we elkaar de mooie verhalen van dat wat we zojuist gezien en ervaren hebben. Na nog een avondrit bij het maanlicht laten we moe en voldaan Scottia Park achter ons en rijden we terug naar onze lodge.. oogjes dicht en snaveltjes toe.. slaap lekker!!!! Morgen weer een drukke dag……..