Gisteren zijn we met de speedveerboot van Gili Air naar Bali gevaren. Een bijzondere ervaring want het ging er in de boot hetzelfde aan toe als in een vliegtuig: veiligheidsinstructies, vaartijd, een snackservice en water en bij aankomst een nat doekje ter verfrissing!

Dus wij naar Ubud, het kunstzinnig centrum van Bali. Vooral een chaos eigenlijk. Ubud en omgeving is één groot verkeersinfarxt omdat er teveel mensen naar dat kleine plekje wil. Daarom staat t verkeer er continu vast in alle kleine straatjes. Geen doorkomen aan. Veel toeristen huren dan ook een scooter, wat levensgevaarlijk is aangezien er amper verkeersregels gebruikt worden: iedereen haalt elkaar links en rechts in.

We willen graag een souvenir kopen wat past bij Indonesië, en bezoeken een hootsnij-werkolaats & -galerij en kiezen een prachtig gekleurd exemplaar uit. De kleuren knallen je tegemoet en het houtsnijwerk is subliem gedetailleerd. We vinden t prachtig en dit krijgt vast weer een mooi plekje in ons huis, tussen de andere souvenirs (ook allen houtsnijwerk realiseren we ons!)

En vandaag vallen we met onze neus in de boter want het is Kuninger, een Hindoe feestdag waarbij de mensen in prachtige kleren offers gaan brengen bij de tempels, op straat, aan auto’s en waar al niet meer. Een bezoek aan een prachtige tempel waar een paar families de goden komen vereren maakt diepe indruk. De ouderen en ook de kinderen bejegenen ons erg vriendelijk en nieuwsgierig. Het is dan ook een feestdag, maar toch, we komen zomaar hun feestelijke ceremonie bekijken. Ook zijn er kleine optochten met een Barung (varkenachtige stier) die de goede geesten en aura’s gunstig stemt en de donkere krachten ook eert. Een feestelijke dag om op de fiets de omgeving van Ubud te verkennen. En wat worden we overal vriendelijk gegroet! Een liefdevolle eilandengroep, de Sunda’s!

Dat fietsen is trouwens erg leuk. Vooral ook omdat we bergafwaarts gaan. We rijden over de drukke weg (niet vergeten om links te rijden!) Maar fietsen ook op de kleine fietspaden tussen de rijstvelden door. En ook daar staan tempeltje waar geofferd wordt voor een rijke oogst en dankbaarheid. Sommige velden zijn al geoogst, andere worden binnenkort geoogst, want rijst kan 4x per jaar worden gezaaid en geoogst.

Als afsluiting een heerlijke Indonesische maaltijd bij een familie thuis maakt dit weer compleet. En als afsluiter een duik in het zwembad van het hotel om af te koelen.

Vanavond onze laatste avond op Bali, morgen gaan we weer op huis aan. Via Denpasar, Jakarta naar Amsterdam. Het voelt zoals iedere keer opnieuw raar om een mooi land gedag te zeggen: we zouden hier nog wel weken kunnen rondreizen want we zijn t nog lang niet beu. Maar aan alle mooie dingen komt een eind. Dus vanavond voor een laatste keer met z’n allen uit eten en genieten van het lekkers dat de Indonesische keuken te bieden heeft! Selamat Makan dus! (Smakelijk eten)

Dwars door Lombok gereden, met prachtige rijstvelden, tabaksplantages, vergezichten, dorpjes en veel boertjes die hun waar met paard en wagen vervoeren. We genieten van het uitzicht onderweg naar Bangsal waar we de speedboot nemen naar Gili Air, de kleinste van de beroemde Gili eilanden. Maar voordat we deze overtocht maken stoppen we bij een beachclub. Deze wordt door een Nederlands stel gerund wat duidelijk merkbaar is: het is er superschoon; alles is héél én alles werkt! Wat heerlijk!!!! Ook het eten is geweldig lekker: ik heb zelden zo’n lekkere pasta carbonara gegeten! De bedjes, de lighoeken, het zwembad, t uitzicht over de Bali-zee, alles is perfect! Met deze ervaring stappen we op de speedboot naar Gili Air. Een korte overtocht naar een hagelwit strand.

Het hotel ligt pal aan het strand met ook nog eens twee zwembaden. We nemen een kamer upgrade want we pasten er niet in, en belanden op het mooiste plekje met fantastisch uitzicht.

Gili Air is niet zo groot: je kunt er gemakkelijk een rondje lopen, en er zijn meer dan voldoende eetgelegenheden en ‘winkeltjes’ (stalletjes eigenlijk). We plannen een massage in voor de volgende dag en genieten van de rust en t uitzicht.

Dineren op het strand. Dat hebben we ooit eerder gedaan maar toen samen met miljoenen zandvlooien. Dit keer is het een plaatje uit de film: lampjes, parasolletjes, de zee naast je, een barbeque, een lekker drankje en heerlijk eten. Top!

Gili staat bekend om zijn snorkelmogelijkheden: de koraalriffen zijn mooi, en vooral de zeeschildpadden zijn een reden voor bezoek. Li Chen en ik gaan ’s morgens op pad voor een dagje snorkelen vanaf de boot en zoen de prachtigste vissen, maar vooral veel schildpadden. Ze zwemmen loom en rustig door t water. Ze komen naast je zwemmen en storen zich niet aan jouw aanwezigheid. Zo kun je een eindje met Ze meezwemmen. Af en toe komen ze naar het oppervlak om adem te halen. Dan kijken ze even om zich heen of de kust veilig is en duiken ze weer naar beneden. Heel bijzonder om van zo dichtbij te ervaren!!!

Pieter verkent het eiland wandelend en op de fiets.

Nadat we gisteren met de veerboot op Lombok arriveerden en we met onze bus naar Tetebatu reisden, wachtte ons daar een aangename verrassing bij Green Orry Inn hotel: heerlijk ruime en schone huisjes in Lombok-stijl, een fijn zwembad, uitzicht op prachtige rijstvelden en een goed restaurant om de hoek.

Vandaag hebben we een wandeling gemaakt door de rijstvelden, tussen de heuvels door. De vergezichten zijn hier om iedere hoek weer prachtig, de vulkaan Rinjani waakt over ons. We zien allerlei kruiden en specerijen onderweg aan de boom of struik hangen: nootmuskaat, katoen, peper, pomelo, vanille, cacao, koffie en ga zo maar door.

Aan t eind van onze wandeling komen we uit bij een waterval waar we heerlijk kunnen zwemmen. De afkoeling is meer dan welkom want het droge seizoen betekent ook het hete seizoen.

En dan linchen we bij Monkey Forest. Heerlijk! De eigenaren verkopen ook de specerijen die we onderweg tegenkwamen. Dus: Bar heeft vanille ingeslagen!!! Dat wordt thuis heel vaak crème brulée maken! De tas ruikt nu al heerlijk!

We verblijven 2 nachtjes in cottages gelegen aan het strand. Even lekker de relax stand aan. De hutjes zijn erg simpel, koud water en verder weinig comfort. Maar wel voorzien van airco een fijn balkonnetje voorzien van goede stoelen en er is lekkere koude Bintang voorhanden, kortom de ingrediënten voor ff ontspannen zijn aanwezig. Het stand is op 2 stappen vanaf het hutje te bereiken dus heerlijk ff niets……..

Het is zondag en het strand wordt druk bezocht door lokale bevolking een gezellige bezigheid, beetje op strand liggen, wat eten en lekker zwemmen.

We bezoeken in de middag nog even het plaatsje Sumbawa Besar en nemen een kijkje bij het Istana Dalam Loka (het voormalige paleis van de sultan), prachtig om te zien. Het paleis is geheel opgebouwd van teakhout en dateert uit medio 1885.

Paleis van de sultan

Op het eiland Sumbawa zien we tussen Sape en Bima verschillende uitgestrekte zoutvelden. In het droge seizoen wordt hier uit zeewater zout gewonnen. Het eenvoudig in elkaar getimmerde molentje zorgt voor een eb en vloed systeem.

Het zout wordt op hoopjes geharkt en de zakken worden gevuld. Zakken zout van 50 kg worden vervolgens over de smalle dijkjes op de nek van kleine en nog geen 50kg wegende mannetjes naar de weg gebracht. Wat een ongelooflijk zwaar werk en dat met deze temperaturen……

We beginnen onze dag met het testen van onze geur pupillen en bezoeken de lokale markt in Bima.

Ook hier zijn wij weer de bezienswaardigheid dus aan aandacht zeker geen gebrek. De vrouwen bieden hier hun verkoopwaar aan, je kunt het zo gek niet bedenken of het is hier voorhanden, teenslippers, emmers, kleding, kruiden maar ook kip….. heeeeel veel kip….. 🐓 en in alle soorten en maten en zowel verkrijgbaar in de geslachte als on-geslachte versie. Naast kip wordt er ook veel vis 🐟 aangeboden zowel gedroogd als verse vis. De mengeling van kip en vis doet niets af aan de verbeelding qua geur……

We kijken onze ogen uit en staan maar even niet stil met de geur die dit schouwspel met zich meebrengt. Een goed begin van de dag…….

In Bima is vervoer met paard en wagen nog de normaalste zaak van de wereld. Alles lijkt hier ruim 40 a 50 jaar terug in de tijd.

Naast paard en wagen is de scooter de absolute nummer 1, verbazingwekkend hoeveel mensen en spullen er tegelijkertijd op 1 scooter passen.

Soms zit het mee, soms zit het tegen en heel soms zit het mee omdat het tegenzit. vandaag zouden we met de reguliere veerboot de afstand afleggen tussen Labuan Bajo en Sape, een boottocht van circa 7-8 uur echter aangekomen in de haven blijkt helaas dat de veerboot vandaag niet zal varen.

De daadwerkelijke oorzaak of reden is ons niet geheel duidelijk iets met een defect aan de boot maar duidelijk is dat de boot vandaag sowieso niet zal varen en er ook geen alternatief voorhanden is. Kink in kabel voor ons reisschema….. of toch niet! Gelukkig worden we bijgestaan door onze lokale reisleider en hij schiet meteen in de doe stand om e.e.a. te organiseren.

Eerst maar eens beschikbaarheid van vliegtickets checken maar helaas die zijn niet beschikbaar. Vervolgens de zinnen gezet op een privé speedboot echter dit lijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan. Wel een boot geen kapitein, wel een kapitein en een boot maar geen benzine. Na 2 uur bellen lukt het uiteindelijk om een kapitein, een vaarklare boot en benzine te vinden. Deze gaat ons in circa 3 uurtjes varen overzetten naar Sape, we wachten af……..

Boot…. Check, Kapitein….. Check, Brandstof….. Check. Off we go. Het lijkt een rustig ritje te worden maar niets is minder waar, na een uurtje varen komen we op open zee en staat er een lekkere golfslag. Al snel worden de eersten zeeziek en kletsnat door het opspattende boegwater. Na ruim 3 uurtjes gevaren te hebben zien we ook dat de kapitein wat onrustiger wordt en blijkt dat we net niet genoeg brandstof hebben om op de eindbestemming Sape te arriveren.

We leggen dus noodgedwongen aan in een vissersdorpje (Desa Poja). Wat een attractie, niet het dorp maar wijzelf. Er komen daar nagenoeg zelden toeristen dus het gehele dorp loopt uit om ons te begroeten, ons te fotograferen en samen met ons op de foto te gaan. Zelf schieten we uiteraard ook de nodige kiekjes en kletsen wat met de lokale bevolking.

Wat een fantastisch avontuur weer. Uiteindelijk pikt de bus ons op en brengt ons daadwerkelijk naar onze eindbestemming Bima. Al met al een lange reisdag maar wel weer met de nodige en leuke avonturen. Straks lekker eten en wellicht een koude Bintang maar dat is afwachten want het is hier steng islamitisch dus wellicht vanavond alleen een cola.

Wat een prachtige snorkellocatie is Flores! We vaarden vanmiddag naar een prachtig strand, Pink Beach, waar het rode koraal het strand roze kleurt. Maar de echte schat lag onder water: prachtige koraaltuinen met de mooiste gekleurde vissen. Wat een cadeautje was dat om daar te snorkelen.

Fenomenaal! Maar de kers op de taart kwam daarna, toen we naar een ander eiland vaarden en we vanaf de houten steiger de vissen al konden zien zwemmen. We hadden oud brood mee om ze te voederen. Met succes!

Honderden tropische vissen en visjes kwamen lunchen. Ze zwommen gemoedelijk om ons heen en kwamen ook nieuwsgierig dichterbij om ons te bekijken of zelfs te proeven.

(Gelukkig alleen de kleintjes) een school kleine barracuda- achtig vissen zwom rondjes om Li Chen en mij, en een echte grote barracuda kwam ook even hallo zeggen. Het was absoluut geweldig!!!! Roodverbrand en met een grote glimlach gaan we al het zand en zout van ons afspoelen. Een dag met een gouden randje!

Vandaag bezoeken we Komodo NP, dit park is bekend als habitat van de Komodovaraan. De komodovaraan is een van de bekendste hagedissen vanwege de aanzienlijke lengte en kan wel 3 meter lang worden. Het is de grootste hagedis ter wereld.

De komodovaraan eet naast levende prooien ook aas. Veel van de kadavers die gegeten worden zijn indirect door de varaan gedood, de komodovaraan bezit namelijk goed ontwikkelde gifklieren, die een complex gif produceren. Daarnaast bevat het speeksel van de varaan antistollingsmiddelen die ervoor kunnen zorgen dat een prooi doodbloedt.

De komodovaraan komt alleen voor in het zuidoostelijke deel van Indonesië en leeft op het eiland Komodo als ook in enkele reservaten op het grotere eiland Flores.